Η σύναψη Κλαδικής Σύμβασης Εργασίας για τους εργαζόμενους των Ιδιωτικών Κλινικών βρίσκεται στο στάδιο της Διαιτησίας του ΟΜΕΔ. Στην επιτροπή διαιτησίας προσέφυγε η πλευρά των εργαζομένων (Ομοσπονδία-ΟΣΝΙΕ) με σκοπό να παρθεί Διαιτητική απόφαση που θα έχει την ισχύ Κλαδικής Σύμβασης Εργασίας.
Για περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με τη λειτουργία του ΟΜΕΔ και το στάδιο που βρισκόμαστε σήμερα μπορεί κάποιος να δει σε προηγούμενη ανάρτηση του Σωματείου μας ΕΔΩ & ΕΔΩ
Εκείνο που έχει σημασία να τονίσουμε είναι η επιμονή των εκπροσώπων του Εργοδοτικού φορέα να μην συναφθεί Κλαδική Σύμβαση Εργασίας δηλαδή να συνεχίσουμε να εργαζόμαστε με ατομικές συμφωνίες για τους μισθούς, με μοναδικό κατοχυρωμένο μισθολογικό δικαίωμα τον κατώτατο μισθό.
Τί επικαλείται και τι επιδιώκει σήμερα ο Εργοδοτικός φορέας:
Σύμφωνα με τον νόμο για τον ΟΜΕΔ η Επιτροπή Διαιτησίας έχει δικαιοδοσία να αποφασίσει για Συλλογική Σύμβαση μόνο εφόσον πρόκειται για επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας ή για ΔΕΚΟ και εφόσον συντρέχει λόγος γενικότερου κοινωνικού ή δημοσίου συμφέροντος που να συνδέεται με τη λειτουργία της ελληνικής οικονομίας.
Με βάση τον ασαφή νόμο που αναφέραμε παραπάνω ο Εργοδοτικός φορέας ισχυρίζεται ότι η Επιτροπή Διαιτησίας ΔΕΝ έχει την δικαιοδοσία να αποφασίσει για Σύμβαση Εργασίας επιδιώκοντας ξεκάθαρα να σταματήσει η διαδικασία χωρίς σύναψη Κλαδικής Σύμβασης.
Τα σημεία της επιχειρηματολογίας του Εργοδοτικού φορέα σε όλη την πορεία των διαπραγματεύσεων.
Στις απευθείας διαπραγματεύσεις που έγιναν όσο και στις διαπραγματεύσεις στον ΟΜΕΔ οι Εργοδότες του Κλάδου χρησιμοποίησαν διάφορα επιχειρήματα που οδηγούσαν πάντοτε στο ίδιο αποτέλεσμα, την άρνηση τους να συναφθεί Συλλογική Σύμβαση Εργασίας.
Συνοπτικά αναφέρουμε:
1. Στις αρχικές διαπραγματεύσεις οι Εργοδότες ισχυρίστηκαν ότι «έτσι κι αλλιώς» δίνουν ικανοποιητικούς μισθούς οπότε δεν χρειάζεται να υπάρχει Σύμβαση.
2. Ισχυρίστηκαν ότι η Σύμβαση Εργασίας στερεί τη δυνατότητα από τους Εργοδότες να ανταμείβουν ικανοποιητικά όσους εργαζόμενους αξιολογούν ως ικανότερους.
3. Επικαλέστηκαν οικονομικές δυσκολίες, ειδικά λόγω των μηχανισμών claw-back και rebate του ΕΟΠΥΥ.
4. Πρότειναν να υπογράψουμε Σύμβαση Εργασίας με μοναδικό όρο την υποχρέωση για αμοιβή του κατώτατου μισθού. Η πρόταση απορρίφθηκε και για αυτό το λόγο προχωρήσαμε σε Απεργιακή κινητοποίηση στις 28/3/2024. ΕΔΩ
από την Απεργιακή συγκέντρωση των Ιδιωτικών Κλινικών στις 28/3/2024
5. Επικαλέστηκαν ότι οι Κλινικές των μεγάλων ομίλων σε περίπτωση που υπογραφεί Σύμβαση Εργασίας θα έχουν ανταγωνιστικό μειονέκτημα προς τις μικρότερες επιχειρήσεις του Κλάδου, ειδικά προς τις μικρές Κλινικές.
6. Σήμερα το τελευταίο επιχείρημα που επικαλούνται οι Εργοδότες είναι ότι σύμφωνα με την ερμηνεία του νόμου για τον ΟΜΕΔ – που περιγράψαμε παραπάνω – οι Κλινικές των μεγάλων ομίλων δεν είναι ούτε κοινής ωφέλειας ούτε παίζουν κάποιο σημαντικό ρόλο στην οικονομία.
Όλα τα παραπάνω επιχειρήματα έχουν αποδομηθεί τόσο κατά τη διάρκεια της διαπραγμάτευσης όσο και εμπειρικά στην καθημερινότητα των εργασιακών χώρων.
Η κατάσταση στην Ιδιωτική Υγεία:
== > Οι Κλινικές των μεγάλων ομίλων της Ιδιωτικής Υγείας ελέγχουν ποσοστιαία περίπου το 75% της αγοράς στις Γενικές Κλινικές. Οι εταιρείες αυτές είναι μέλη του Εργοδοτικού φορέα που διαπραγματευόμαστε Σύμβαση Εργασίας.
== > Η ιδιωτική δαπάνη για υπηρεσίες Υγείας στην Ελλάδα είναι η υψηλότερη των χωρών της Ε.Ε. ενώ αντίθετα στην χαμηλότερη θέση βρίσκεται η Δημόσια δαπάνη. Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, το 2022 δαπανήθηκαν ιδιωτικά 5,9 δισ. ευρώ, όταν η δαπάνη του Δημοσίου ήταν 10,9 δισ. Ευρώ.
== > Εν μέσω αύξησης του πληθωρισμού οι αποδοχές των εργαζομένων (εξαιρουμένων των ανώτερων στελεχών) παρέμειναν στάσιμες ενώ η κερδοφορία ενισχύεται σταθερά.
Πέρα από τα αδιάσειστα οικονομικά στοιχεία στεκόμαστε για ακόμα μια φορά στο ρόλο που μπορεί να παίξει η σύναψη Κλαδικής Σύμβασης Εργασίας στην ίδια την εργασία, ώστε να βελτιωθούν οι μισθοί και οι όροι εργασίας, αλλά και να οργανωθεί η εργασία, να απεμπλακούμε από το χάος αδικιών και ανισορροπιών που έχουν δημιουργήσει οι ατομικές συμφωνίες.