Η Κυβέρνηση έδωσε στη δημοσιότητα το σχέδιο νόμου που επιδιώκει να ψηφίσει τον Ιούλιο, σχετικά με την επικουρική ασφάλιση.
[Η ανάρτηση περιλαμβάνεται στο Ενημερωτικό Δελτίο Ιούνης 2021]
Σύμφωνα με το σχέδιο νόμου το σύστημα της επικουρικής ασφάλισης μετατρέπεται από διανεμητικό σε κεφαλαιοποιητικό. Δηλαδή οι εισφορές των ασφαλισμένων αντί να πηγαίνουν στο κράτος για να καταβάλλει τις συντάξεις, θα επενδύονται με ατομική ευθύνη από τον κάθε ασφαλισμένο – σε διαφόρων τύπων επενδύσεις – με αποτέλεσμα οι συντάξεις τους να εξαρτώνται από τις αποδόσεις των επενδύσεων. Ο ασφαλισμένος θα διαλέγει τον επενδυτή, στον οποίο θα τοποθετεί υποχρεωτικά τις εισφορές του.
Το νέο σύστημα επικουρικής ασφάλισης θα είναι υποχρεωτικό για το σύνολο των μισθωτών που εισέρχονται για πρώτη φορά στην αγορά εργασίας από 1η Ιανουαρίου 2022 και προαιρετικό για τους σημερινούς ασφαλισμένους ως 35 ετών.
ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ:
- Ένα τεράστιο ποσό, που προορίζεται για την ασφάλιση, θα χαριστεί σε χρηματιστηριακούς ομίλους που θα το επενδύουν, όπως κρίνουν κάθε φορά. Το πως θα καλύψει το κράτος αυτό το έλλειμμα – που υπολογίζεται σε περισσότερο από 50 δις – μάλλον είναι εύκολο να το μαντέψουμε. Από την αύξηση της φορολογίας, την περικοπή των σημερινών συντάξεων και κοινωνικών δαπανών.
- Κάθε ασφαλισμένος γίνεται ατομικά υπεύθυνος για τις επιλογές της επένδυσης του. Το ποσό της σύνταξης ΔΕΝ θα καθορίζεται από την φύση και τη δυσκολία της δουλειάς, από τα χρόνια που δούλεψε κάποιος ή από τις ανάγκες που έχει, αλλά από το αν οι επενδυτές που επέλεξε, αξιοποίησαν κατάλληλα τα χρήματα του. Σε μια περίοδο 40 χρόνων, που διαρκεί ο εργασιακός βίος, σίγουρα θα υπάρχουν ζημιές, αστοχίες επενδύσεων, πτώσεις αξίας μετοχών, πτωχευμένες εταιρείες κλπ. Ποιος θα πληρώνει αυτές τις διακυμάνσεις, τις κρίσεις και τις μειωμένες αποδόσεις: Ο ίδιος ο ασφαλισμένος που θα χάνει τα χρήματα του και δεν θα μπορεί να πει και τίποτα.
Ο μόνος σκοπός της μεταρρύθμισης είναι να χρηματοδοτήσουν οι ασφαλισμένοι με τα χρήματα τους τις πολυεθνικές των επενδύσεων. Η Κυβέρνηση λέει ότι η νέα γενιά ΔΕΝ πρέπει σηκώνει τα βάρη των συνταξιούχων. Επιχειρεί να σπάσει την «αλληλεγγύη των γενεών» που είναι η μεγάλη κατάκτηση της Κοινωνικής Ασφάλισης αντιστρέφοντας την πραγματικότητα:
- Το δημογραφικό πρόβλημα. Σήμερα θεωρούνται βάρος οι συνταξιούχοι, οι άνθρωποι δηλαδή που δούλεψαν 35 και 40 χρόνια και προσέφεραν τόσο στα ασφαλιστικά ταμεία όσο και συνολικά στην παραγωγή. Σήμερα που η παραγωγικότητα της εργασίας έχει αυξηθεί κατακόρυφα έπρεπε να μειώνονται τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησής, ιδιαίτερα για τις βαριές εργασίες, να αυξάνονται οι συντάξεις και όχι να θεωρούνται βάρος οι ίδιοι οι συνταξιούχοι.
- Τα ασφαλιστικά ταμεία δεν τα βουλιάζουν οι συνταξιούχοι, αλλά οι διαχρονικές πολιτικές που αξιοποίησαν τα αποθεματικά όχι για τις ανάγκες των ασφαλισμένων, αλλά για τη χρηματοδότηση των ομίλων. Τα ασφαλιστικά ταμεία λεηλατήθηκαν από τα άτοκα δάνεια προηγούμενων δεκαετιών σε εταιρείες (πολλές τα επένδυσαν στο εξωτερικό) , από το τζογάρισμα στα δομημένα ομόλογα και στο χρηματιστήριο, από το κούρεμα με το PSI το 2012.
- Ο έλεγχος των επενδύσεων:
Έλεγχος από τους ασφαλισμένους: Τα χρήματα που θα συγκεντρώνουν οι διάφοροι επενδυτές, θα γίνονται κεφάλαιο που θα τζογάρεται στα χρηματιστήρια και σε άλλες επενδυτικές δραστηριότητες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, χωρίς κανέναν έλεγχο από τους ασφαλισμένους. Τα χρήματα δεν θα πηγαίνουν σε συντάξεις, νοσοκομεία, σχολεία, υποδομές, και ότι έχει ανάγκη σήμερα ο εργαζόμενος.
Έλεγχος από το κράτος: Με τις πολιτικές που εφαρμόζονται σήμερα, σε 40 χρόνια το κράτος όχι μόνο δεν θα είναι σε θέση να εγγυηθεί τις ζημιές από τις επενδύσεις, αλλά θα απαλλαγεί συνολικά από τις υποχρεώσεις κοινωνικής ασφάλισης. Για αυτό το 2016 θεσμοθετήθηκε ότι η υποχρέωση του κράτους περιορίζεται, στην Εθνική Σύνταξη των 384 ευρώ.
4 Η επίκληση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η Ε.Ε. προέτρεπε όλα τα κράτη – μέλη να προσανατολιστούν σε ασφαλιστικά συστήματα με «ατομική επικουρική αποταμίευση». Σε χώρες που ιδιωτικοποιήθηκε η Ασφάλιση, το σύστημα κατέρρευσε, οι ασφαλισμένοι έχασαν τα χρήματα τους, ενώ οι κρατικοί προϋπολογισμοί φορτώθηκαν με εκατομμύρια ευρώ. [Ουγγαρία, Πολωνία, Λετονία, Βουλγαρία, Λιθουανία κ.α]